(MESLEKTAŞIM REMZİ KOÇÖZ'ÜN EMEKLİLİĞİMLE İLGİLİ YAZISI)
“Geçmişte
yazdıklarımın ambarıdır ÇÖTEN... Bazen polisiye bir anı.. Bazen bir köşe
yazısı.. Bir makale ya da söyleşi.. Sıradan ya da sıradışı mesleki
yaşanmışlıklar.. Kitap bile var bu ambarda.. Tabii ki zamanı olanlar için..”
Erol ÖZDEMİR’i taşrada görev yaparken önce “Mavi
Yol 33 10 Merkez!” adlı kitabıyla, sonra (EGM
Polis Dergisi, Çağın Polisi Dergisi gibi) polis dergilerindeki yazılarıyla,
daha sonra da Ankara'ya geldiğimde APK'da ki bekleme sürecinde tanıdım. Bitmek
bilmez enerjisiyle, sabırla teşkilatın sorunlarını/sıkıntılarını yıllarca
kaleme alırken teftiş kuruluna geçiş sürecini de yazmıştır. 2008 yılından bu
yana teftiş kuruluna geçiş sorun/sıkıntı olmaktan çıktığından sonraki dönemde
geçiş yapan arkadaşlarımız bu süreçte yaşanan sıkıntıları pek bilmezler.
Anlatılanlar onlar için belki birer komedidir. Aslında dramın ta kendisidir.
Belki de çok kimsenin seslendirip dar alanda konuştuğu, bırakın kaleme almayı
sorunların dile getirilmesi gereken arenalarda dahi sessiz kalınan günlerde,
kalemiyle daha doğrusu yüreğiyle yazmaya devam eder.
Meslek yaşamında kamu yönetimi alanında
TODAİE'yi bitirmek yanında 59. dönem MGA müdavimleri arasına ismini yazdırır.
Oradan da teşkilatın mevzuat değişiklikleri ile ilgili komisyonlarda/çalışmalarda
görev alır. EGM Teftiş Kurulu Başkanlığı bünyesinde 2008 yılında oluşturulan 14
kişilik Mevzuat Araştırma-Geliştirme grubunun başkanı olarak devam ederken
diğer yandan kurula yeni katılan müfettişlere yönelik seminerlerde eğiticilik
görevi üstlenir.
EGM
Polis Dergisi, Çağın Polisi Dergisi ve Piraziz Gazetesindeki sayısız yazıları
yanında; Şans Oyunları Araştırması (TODAİE 1990) Kamu Yönetimi Uzmanlık
eseridir. “Mavi Yol 33 10 Merkez” adlı
eseri ile “Polis Koleji ve Akademisi Yıllığı” çalışmaları Emniyet
Teşkilatına bırakmış olduğu kurumsal arşiv niteliğinde önemli bir çalışmadır.
Tüm bu çalışmalarını/eserlerini yazının girişinde kendilerinden alıntıladığım
ÇÖTEN (Ambar) isimli Web sitesinde (http://erolozdemir28.blogspot.com.tr/)
bulabilirsiniz.
O, kendi deyimiyle Giresun Pirazizli Molla
Hasan'ın torunu olarak 1970 yılında Ankara’nın yolunu tutarak Polis Koleji
ailesine katılır. 1976 yılında da Polis Enstitüsünden/Akademisinden mezun
olduktan sonra sırasıyla Gaziantep, Antalya, Bitlis, Çorum, Ankara, İstanbul,
Edirne, Ankara illerinde değişik rütbelerde görev yapar.
1976-80 arası zor yıllardır. Olaylı
yıllardır. O zamanın toplum polisi/zabıtasında işler kolay değildir.
Türkiye'nin sancılı yıllarında kendini adaletten, eşitlikten uzak tutmaz. Çoğu
meslektaşının korunduğu/kollandığı yıllarda o gerçekten kelimenin tam tamına
sokak polisliği yapar. Hem de yaralanma pahasına. Sonrada tıkır tıkır terfi
edenlerin yanında adaletsizliği, haksızlığı yaşar. Birinci sınıf emniyet
müdürlüğüne terfi etmesi için hukuk mücadelesi verir. Ardından Teftiş Kuruluna
geçişi de sancılı olur.
Aslında
bu güzel insanı, bilgisinden, görgüsünden, asaletinden, zarafetinden ve de
birikimlerinden yararlanabileceği bir göreve getirmesi, Kuruma; zenginlik,
çeşitlilik, elit bir yöneticilik gibi bir değil birçok şey kazandıracak, bir
vitrin oluşturacaktı! Büyük olarak görülen makamların layık olanlarca
doldurulamadığı sürece küçüldüğünü tarih çoğu kez not düşmüştür.
Herkesle barışık, kendisine eza edenlere,
hakkını gasp edenlere ağız dolusu sitemini hiç duymazken, O’nunkisi dervişlikle
bilgelik arası bir şey gibi… Biz en ufak şeylere kızıp/köpürüp eleştirirken “sen ötekiler gibi olamazsın, olmamalısın,
farklı olmalısın, onlar gibi olma lüksün yok” diyerek bilgelik-olgunluk
şerbetinden içmeyi gösterir. Adeta sabır öğütleyen bir çınardır…
Birlikte çalışmalarımızda, sohbetlerimizde
kızmasına, bağırmasına hiç rastlamazken, genellikle hep sabırla dinler,
ardından o güzel Türkçesiyle, anlatımıyla kelimeleri tane tane özenle seçerek
üzerine basa basa konuşur. Her konuşması, her anlatımı bir anlam yüklüdür, yani
kıssadan hisse içerir. Zaten nezaketi ve asaleti ile devrelerinin her yıl bir
araya gelmesini tetikleyen bir sosyal öncü...
O yazılarında, söyleşilerinde eski kuşakları,
ağabeylerini unutmaz. Onları, anılarını, yaptıklarını, bir tarih süzgecinden
geçirerek gelecek kuşaklara aktarma görevini üstlenir. Bir nevi köprü görevi
ifa eder. İnsanları öldükten, haksızlığa uğradıktan sonra anılan, yüceltilen,
özür dilenen ve bu sürecin gelenek haline geldiği toplumumuzda yaşarken
insanları portreler olarak ortaya koyar, insanları onore eder.
Bunları isteseniz de parayla-pulla
yaptıramazsınız, bunlar gönül işidir. Gönül adamlarının dağarcığından
yansımalardır.
Erol Ağabey,
Yaşamının 60.yılında, 6 yıl öğrenci, 40 yıl
da polis amiri olarak onurla/gururla taşıdığın üniformayı ve de mesleğini
şerefli bir jübile ile taçlandırırken;
Nice sağlıklı yıllar temennisiyle, yolu(n)
açık olsun… 01 Şubat 2016
Remzi KOÇÖZ
Polis Başmüfettişi
1.Sınıf Emniyet Müdürü
Eğer bana birgün kendini anlat deselerdi Remzi Koçöz kardeşimin tespitlerini ard arda getirme başarısı gösteremezdim. Bu nedenle ben de kendisini kutluyorum.
YanıtlaSil