FİRAVUN

Ey, rüşvete ve yolsuzluğa sarılan koyun

Sandın, dünya hayatı eğlence ya da oyun

Çocuk çoğaltma yarışıdır diyorsan eğer

Hiç zaman kaybetme, git çabucak sen de soyun

Bir dişi, biraz da sperm, bir çiğnem et oldun

Üç aşamalı safhadan geçtin, insan doğdun

Hayra ve barışa yönelik çalışma varken

İnanç yerine para kasasını doldurdun

İlk emir “Oku” idi, kulak arkası yaptın

Yanıldın, yüzde ellinin üzerine yattın

Kadın mıydı yetimin, yoksulun alın teri

Utanıp sıkılmadan yatak odana attın

Sen ki yoksulu doyuracak, kollayacaktın

Dar gelirlinin geçimini sağlayacaktın

Unutma ki ırk, renk, soy ve zenginlikçe değil,

Günahtan korunarak, en üstün olacaktın

“Öteki dünya”dır, ceza merkezinin adı

Cennettedir iyiliğin ödülü ve tadı

Can, köprücük kemiğine dayandığında

Gelecek işte o zaman zebani el kadı

Can, Allah'ın huzuruna sevk edildiğinde

“Kim var okuyup üfleyecek” denildiğinde

Paralar ve oğullar kurtaramaz adamı

Yüce Divanda hakça karar verildiğinde

Akıp geçen zaman içinde ömür de gider

Adam olan hakkı ve sabrı tavsiye eder

Yetimin parasını kutuya dolduranlar

Geçti ama “İnsan gerçekten ziyandadır” der

Hani Allah'ın ipine yapışılacaktı

Mevzu inançsa asla apışılmayacaktı

Daha çok rüşvet, daha çok yolsuzluk diye mi

Dünya malı arsızlıkla kapışılacaktı

Hepsi güzel elçiler! İbrahim, Musa, Harun

Milletine azgınlık yapmış şımarık Karun

Umre biletiyle ve villalarla meşgulken

“Ah” aldın sen, doğrulmaz belin ey Firavun

Kötüsün sen, karnın zakkum, kuru diken dolsun

Yetim malını yedin, benz’in sararıp solsun

Servet ve çocuk dedin, onlar yedi başını

Yolcusun civanım, hadi sana geçmiş olsun!

Yolcusun civanım, hadi size geçmiş olsun!